Banaanzaden en vorst

Tot, in mijn geval, het tegendeel bewezen was heb ik de verhalen over kiemen na meer dan een jaar nooit geloofd, mede uit ervaring doordat ik na die tijd ook nog nooit kiemers heb gehad. In de meeste gevallen kiemen mijn banaanzaden altijd tussen de 2 en 5 maanden en gebeurt er daarna dus helemaal niets meer met gevolg dat ik ze na een bepaalde tijd altijd in de tuin mik. Vorige zomer heb ik zowat heel mijn inhoud van de propagator in de tuin gemikt. Sommige zaden lagen zelfs al 2,5 jaar. Nu vandaag zag ik plots 2 flinke scheuten waarvan ik dacht dat het blad toch wel heel erg veel op dat van een banaan leek. Aangezien in deze tuin dit jaar geen bananen staan (alles staat in de tuin bij ons nieuwe huis) zou het alleen een scheut van een stuk stronk kunnen zijn wat achtergebleven was van het vorige jaar of een zaailing. Na opgraving bleken het dus twee zaailingen te zijn met daaraan grote zaden. Het betreft dus een glaucum of een ventricosum want iets anders met dergelijk grote zaden heb ik vorig jaar niet gehad. Het meest bijzondere aan dit verhaal is dat de zaden hooguit een beetje ondergegraven lagen en dus een hele zomer in de hitte en de twee weken strenge vorst tot wel -20 (wat eigenlijk de enige winter voorstelde) moeiteloos hebben overleeft en vervolgens gewoon aan de groei zijn gegaan terwijl ze vooraf ook nog eens een dik jaar in de prop hebben gelegen. Men stelt wel eens dat banaanzaden zouden slapen en wakker gemaakt moeten worden door temperatuurs-schommelingen. Dit heb ik wel eens tevergeefs geprobeerd door ze voor een paar weken in de koelkast te plaatsen maar wellicht mag dat de volgende keer zelfs de vriezer zijn.