Palmvrienden forums

Hallo,

Ik lees net in een maandblad, dat palmsuiker gunstig is tegen sterke schommelingen van de bloedsuikerspiegel.

Het verteert minder snel en geeft lang energie.

Palmsuiker is dat bij jullie bekend, welke palm heeft het, hoe krijg je het eruit niet dat ik stoute plannen heb?

Ben benieuwd.

Groet,
John

John,
deze palmsuiker koop je in de toko en kun jij hier niet gaan vinden in welke palm dan ook!

Lekker met koken in oosterse gerechten/ currie's of als vervanging van rietsuiker bij Mochito's.

Gr Quirijn

Owwwkeeeejjj, tsja dan moet ik maar meer naar die culinaire programma's gaan kijken,
want nu sta ik wel een beetje voor . . .

Waar komt de naam vandaan dan?
Of maak ik het met deze vraag nog erger hihihihihihi.

Palmsuiker komt wel degelijk van palmen.
Voornaamste bron ,hoe kan het anders: de suikerpalm (Arenga pinnata).
Verder ook van de Palmyra palm (Borassus flabelifer).
In mindere mate ook van:
Caryota urens
Metroxylon sagu
Cocos nucifera
Het is overigens geen suiker in de letterlijke zin van het woord. Het is de stroopachtige vloeistof die vrijkomt als de bloeiwijze van deze palmen afgehakt wordt. Wordt veel in de oosterse keuken gebruikt. Smaak komt het dichtst in de buurt van bruine basterdsuiker.

Owwkeej, dat lijken mij geen winterharde palmen.

Was een interessant stukkie leesvoer in het blad runner's world, suiker wordt in de loopwereld vaak gezien als DE vijand, nu kwamen ze met palmsuiker.

Bedankt voor de uitleg.

Je moet deze suiker niet direkt zien als een vervanger voor het klontje in je koffie of thee hoor...
Daar heeft het toch een beetje een te afwijkende smaak voor.
Maar in de Aziatische keuken wordt het in tal van gerechten gebruikt,van vleesgerechten tot koekjes aan toe. In onze streken in de betere toko's te koop,meestal als plakken of blokken. Meest bekend is de Indonesische Gula Djawa,die meestal van de Borassus palm wordt gewonnen.

Gr. Ben

orinoco schreef:Verder ook van de Palmyra palm (Borassus flabelifer).

Eentje die bij ons weelderig tiert en menige Thaise onderdaan werkgelegenheid geeft.

Van de suikerpalm (Borassus flabellifer) die 100 jaar oud kan worden, worden zowat alle delen gebruikt voor het vervaardigen van manden,matten, zonneschermen en zelfs schrijfgerei.



Een Thais bijgeloof verteld dat je deze palm niet zelf mag aanplanten in je tuin.... of proberen ze me dat hier wijs te maken? Spijtig, op sommige plaatsen staan er jonge palmen langs de straatkant maar voor het uitgraven/oprapen.



Luk Tan Sot of ลูกตาลสด is de noot van de suikerpalm. Deze vitaminerijke trosvruchten rijpen in de maanden maart-april-mei , en zijn omhuld in een lederachtig vlies. Ze lijken erg op de kokosnoot, maar kwestie smaak wel gans anders.

Inderdaad een van de meest veelzijdige palmen w.b.t. menselijk gebruik. Interessant vind ik ook de "lontargeschriften" gemaakt van de bladsegmenten. In feite een soort van boek beschreven met tekst of voorzien van afbeeldingen die een soort verhaal vormen (het eerste stripboek ooit ? ).
Overigens zijn er nog 5 soorten Borassus en tezamen beslaan ze een gigantisch verspreidingsgebied:
twee soorten uit Afrika,twee uit Madagascar en een uit Nieuw Guinea. En dan natuurlijk "onze" soort uit Zuid- en Zuidoost Azie. Een dergelijk groot verspreidingsgebied binnen een palmengeslacht zie je maar zelden. Sinds de Afrikaanse Wismannia carinensis tot Livistona wordt gerekend heeft dit geslacht een vergelijkbaar verspreidingspatroon van west naar oost, op ruime afstand gevolgd door Phoenix.Hieronder nog een voorbeeld van een lontargeschrift in "stripvorm".

In het Thais heten deze geschriften dan weer "ใบลาน" of "Bai Laan". Princiepe is hetzelfde.

Zoals je tweede foto duidelijk laat zien niet erg handig voor in de "boekenkast".
Lastig als je een van de ondersten nodig hebt...
Lontars vind je inderdaad in een groot deel van Zuid- en Zuidoost Azie en worden meestal in religies zoals boeddhisme of hindoeisme gebruikt. Het voorbeeld op mijn foto komt van Bali.