Palmvrienden forums

Ik ben een beetje aan het rondsnuffelen naar informatie over de Albizia maar ik begrijp het allemaal niet zo goed.

Recent heb ik bij 2 verschillende verkopers Albizia's gekocht.
De eerste verkocht boubri's, vermeerderd uit wortelstekken.

De andere verkocht ook o.a. boubri's, allen geënt op anderstam. Volgens deze handelaar moet je geënte exemplaren hebben omdat deze veel beter zouden groeien en bloeien.
Toen ik vroeg op welke soort ze dan geënt worden, zei hij de wilde vorm.
Maar in een artikel over A. julibrissin op groen.net vond ik dit stukje:

"Professionele kwekers enten cultivars op zaailingen.
Het nadeel hiervan is dat de onderstam minder winterhard is dan de cultivar"

De 2e verkoper zei ook dat ze uit een ver land kwamen, ik weet niet meer zeker welk maar ik dacht Israel ofzo. Ik bedacht mij achteraf, zouden ze ze mischien daar enten, omdat daar de wilde en minder wintervaste julibrissin toch meer dan sterk genoeg is?
Maar die planten voor ons klimaat eigenlijk minder geschikt zijn?

Of zijn ze om redenen die ik nog niet ken, toch sterker met zo'n wilde onderstam?

Kan iemand hier klaarheid scheppen aub? Mijn dank is groot.

Kim

Het enten gebeurt om de cultivars, ofwel geselecteerde exemplaren van een plantensoort te vermeerderen. Uit zaad gekweekte planten zijn doorgaans zeer variabel wat kenmerkende eigenschappen betreft. Deze zijn in principe wel geschikt om als onderstam voor het enten te gebruiken. Hoe dit bij Albizia wordt uitgevoerd weet ik niet. Bij Acer (palmatum e.a.) wordt deze wijze van vermeerdering in ieder geval vaak toegepast en worden jonge twijgen van geselecteerde moerplanten op zaailingen van deze esdoorns geent.
Mijn ervaring met geente Albizia is dat de ent eerder bevriest en afsterft als de onderstam.

Eerst wordt de zaailing onderaan ingekerfd, daarin wordt de jonge twijg van de cultivar schuin ingeënt, eens de ent aangeslagen is wordt de bovenkant van de zaailing weggesnoeid en de ent rechtgetrokken tegen een steun stok.
Je ziet bij de jonge boompjes goed waar de tak weggesnoeid is.

tja de onderstam afsterven, en de cultivar blijven leven kan niet natuurlijk he maar ik weet niet of je op die manier iets over de winterhardheid vd cultivar kunt zeggen, het zou beter zijn moest iemand zowel gestekte als geëntte boubri's in de tuin hebben, dat zou interessant zijn om te vergelijken.

Het enten gebeurt idd om de cultivars te vermeerderen, maar men kan toch ook via wortelstek vermeerderen? Het is mischien veel moeilijker maar blijkbaar wel mogelijk.
Welk is de reden van het enten? bij veel bomen is dit omdat dit gewoonweg makkelijker gaat dan stekken, of bij fruitbomen ook om bv. een zwakgroeiende onderstam te krijgen zodat ie niet te snel groot wordt, maar waarom wordt het bij albizia gedaan?

Als de onderstam een zwakke plek is in ons klimaat, is het dan misschien toch beter om een "pure" cultivar uit stek te kopen? of groeien die dan weer niet goed? of klopt dat artikel niet en is de onderstam helemaal geen zwakke plek? of.. of..

Ik geraak er in ieder geval niet wijs uit

Stekken lukt sowieso niet bij de Albizia dacht ik.
Marcotteren ook niet, zelf nog geprobeerd.

Hier staat iig een pure, "Rosea", een gezaaide dus.
Nog steeds geen bloemen gehad (hopelijk dit jaar) maar wel beresterk en mooi ontwikkeld.

Gelet op de matige winterhardheid van Albizia (zone 7) is de onderstam makkelijker te beschermen als de ent. De winter van februari 2012 met enkele vorstdagen en nachten tot -20 °C vernielde 4 van de 5 Albizia in onze tuin. De enige selectie welke herstelde zij het met flinke vorstschade in de periferie, was de 'Boubri'. De 'Ernest Wilson', 'Summer Chocolate' (2x) en 'Evi's Purple' bevroren tot zo' n 15 cm bovengronds. De stambasis die beschermd werd door een dik pak sneeuw liep tot 2 x toe weer uit in 2012 en 2013. Daarna was het voor de meesten bekeken. De geente 'Evi's Purple' loopt ook dit jaar opnieuw uit op de onderstam. De onderstam van een van de 'Summer Chocolate' s' heb ik uitgegraven. De dikke stronk die tevoorschijn kwam maakte een vitale indruk. Desondanks kwam er weinig meer van terecht.
De verstoorde balans tussen een gevestigd wortelgestel en de sterk gereduceerde kruin zie ik als een mogelijk verklaring voor het falende herstel. In het seizoen na de ontstane vorstschade beschikken de wortels nog wel over voldoende energiereserve. Als gevolg van de ijle hergroei kan deze buffer in het seizoen niet worden aangevuld of hersteld en sterven de wortels aan voedselgebrek (suikers).

Het stekken is blijkbaar idd zeer moeilijk. Wortelstek lukt blijkbaar wel goed, maar is uiteraard niet zinvol bij geënte exemplaren.

Tegen mij is uitgelegd dat albizia julibrissin niet soortecht is, dan zijn zaailingen van "Rosea" toch geen pure Rosea meer maar gewoon terug de wilde vorm? Er zullen er mischien tussen zitten met eigenschappen ervan, maar "puur" Rosea?
De boubri is bv. ontstaan uit selectie van zaailingen van de "Rosea". De Rosea wordt dus wel gebruikt omdat er zulke goede eigenschappen inzitten, maar de nakomelingen zijn niet hetzelfde? (en mag dus ook geen "Rosea" genoemd worden?!)


Draco, was die Boubri van je die zich wél herstelde met een onderstam of niet?

alvast bedankt voor het meedenken!

Mja, puur was misschien niet zo goede woordkeuze van mij.
Ik bedoel maar dat het van top tot teen éénzelfde soort is.

Idd, en wie weet heeft ie wel heel veel weg van de Rosea, of sterker nog heb je zelfs een nog betere soort! Ik ken jouw prachtige boompje wel, ik ben er een beetje jaloers op zelfs :p maar... volgens mij staat/stond er een naambordje onder dat eigenlijk niet klopt?
Ook daarom heb ik deze topic gestart, omdat er volgens mij niet alleen bij mij onduidelijkheid bestaat.
En de kans bestaat dat er mensen uit onwetendheid bv. zaailingen gaan verspreiden als cultivar met alle gevolgen vandien.

Haha, er ligt inderdaad een beschilderde steen onder met de vermelding "Rosea" zoals op het etiket van de plant destijd vermeld stond. Juist of niet juist, dat zullen we wel weer zien als hij eenmaal bloeit. Echt heel belangrijk vind ik het trouwens ook niet aangezien de boom qua uiterlijk helemaal groeit zoals ik stiekem hoopte. Of hij dan Jean, Paul of Jacques noemt... nemen we er voor lief bij.

Mijn grote Albizia jullibrissin "Ernest Wilson" was geen geënt exemplaar. Hij is in de winter 2011-2012 dood gegaan doordat de stam onderaan de basis was beginnen te rotten. Bij nader inzicht bleek de boom een kleikluit te hebben. De wortels waren er doorheen gegroeid en de boom had een prachtig wortelgestel maar de kleikluit hield constant vocht tegen de basis wat na 5 jaar uiteindelijk de dood van mijn mooie boom betekende. Zo zie je maar dat het niet veel uitmaakt of de wortels al dan niet door de kleikluit weggeraken.