Palmvrienden forums

Kleine impressie van mijn exootjes in de ,inmiddels te klein geworden, tuin, gemaakt op 15Februari-13:

Mijn 2 Wagerianussen. De linker was een aantal jaar geleden de grootste maar had tot vorig jaar Juni nog weinig groei vertoond. Na het afzagen van een 5tal centimeter stam en het verwijderen van een pissenbedden dorp, kwamen er in zeer korte tijd erg veel kleine bladeren uit. Beide zijn altijd onbeschermd geweest. (Helemaal onderin de J.Chilensis, ook altijd onbeschermd en vorig jaar speerrot gehad)





Grootste D.Antartica (eronder nog een aantal kleintjes) en links de P.Canariensis:


C.Humilis, certifera en rechts de Yucca gloriosa variegata:




Inmiddels bijna bedolven on de D.Antartica, is bezig met stamvorming:


Opgebonden Canariensis:


De Cycas familie:





o.a de Yatay en de A.Americana var.:


Armata:


A.Filfifera, eerste keer wat slappere onder bladeren:


A.Americana variegata:


Aloe Aristata en daarvoor de (waarschijnlijk J.Chilensis) zaailing die zomaar boven is gekomen:


Denk Thompsonia maar de meningen zijn verdeeld:


Washingtonia zaailingetje als test op de plek waar mijn oude grote filibusta stond:


Dubbele T.Campestris:


Mijn eerste Oleander in de volle grond:


Tis niet alles maar wel het meeste, zoals je ziet is alles goed gegroeid in de loop der jaren en is de boel gewoon te vol

Groetjes.

wat een mooie volle yucca
als ik de foto zie denk ik rostrata maar dat is altijd moeilijk om te zien.

Ziet er wel knus uit. Yucca rostrata in mijn ervaring heeft vrij scherpe stijve bladeren, waar je met respect mee omgaat. Of dat meer zekerheid geeft over de soortnaam van dit exemplaar is de vraag, omdat de habitus van de planten met dit label erg variabel blijkt te zijn. Het gegeven dat beide soorten waarschijnlijk nauw verwant zijn, maakt het ook kansrijker dat er kruisingen voorkomen. Verschillen doen beide 'soorten' in de te bereiken hoogte en de eigenschap om zich te vertakken. In dit opzicht geldt de thompsoniana als een soort die zich makkelijker vertakt dan de rostrata en (logischerwijs ?) ook minder hoog wordt (Mary & Gary Irish, Agaves and Yuccas...2004). Bij mij heeft de veronderstelde thompsoniana zich vooralsnog niet gedeeld na 2 x te hebben gebloeid. De rostrata deed dit evenmin, maar bloeide pas 1 keer. Zo heeft ook Yucca linearifolia zich niet gedeeld, maar vormde deze na de bloei wel 2 nieuwe toppen naast de bloeiwijze en 1 aan de voet, waarvan slechts een top doorgroeide. Dit waren kuipplanten en misschien dat de doorgroeikans van meervoudige toppen groter is bij vollegrondse cultuur.

Thanks Ramon, zeker een volle kroon en ik doe voor Rostrata een streepje erbij ( koploper) Het zou zeker een hybride kunnen zijn als ik Draco's verhaal zo lees, dus een definitief oordeel kan ik er nog niet over vellen.

Groetjes.

Mooie foto's Dat ziet er allemaal nog buitengewoon goed uit zeg!
Meen me te herinneren dat je niet bijverwarmd hebt? Zie ook nergens een lichtslang of blazertje.

Groeten, Richard

Wel 5 halogeen lampjes , ben ook verbaasd en hoop dat het uiteindelijk ook in de lente positief is, visueel gezien vind ik de exoten er niet slechter uitzien dan orig jaar rond deze tijd. Tot nu toe zijn dus de basjoos gescheurd maar zijn de " bladeren/stelen nog groen en stammen hard en heb ik twee aloë's en een Haworthia waarschijnlijk verloren.

Groetjes.

Hier word ik op zo'n grijze dag toch vrolijk van:

Nog een paar van vandaag:
































Groetjes.

Ziet er allemaal schitterend uit! Die Aloe arsistata vind ik toch ook wel erg speciaal. Kan niet zeggen dat ik dat al eens eerder heb gezien. Mooi hoor en allemaal goed de winter doorgekomen. Geeft direct een bron groen in de tuin zo vroeg in het jaar en dat is natuurlijk altijd leuk, lijkt dan dat je met een sprong de zomer ingaat.

Thanx Hitch, de groene zee is heerlijk. Nu maar hopen dat er geen negatieve verassingen in de lente naar boven komen. Ben blij verrast met het resultaat aangezien de bescherming dit jaar minimaal was.

Groetjes.