Zat nog wat te neuzen in oude mails en vond een bericht van een goede vriend van mij. Zal hier kort samenvattend vertalen :
In 1990 vond hij oude papieren (gedateerd tussen 1890-1915) waar over palmacclimatisation experiments werd gesproken van 1800 tot begin 19000 in verschillende libery periedes in Italiaanse tuinen dichtbij de Franse riviƩra. Tussen deze artikelen vond hij een artikel van een vriend van proff. Odoardo Beccari. Het was een brief gericht aan hem van Becc. Hij schreef over een tuin dichtbij Florence waar hij rare palen in het staan waaronder de Takil. Becc. is waarschijnlijk de eerste die deze palm heeft ontdekt (even afgezien van de locals ter plaatse die al eeuwen de haren gebruiken om vuur mee te maken op de lange tochten naar tibet toe waar ze zout etc. verkochten toen de grens nog niet gesloten was door de chinezen) . Becc. heeft meerdere jaren gewerkt voor de als botanisch and zoologisch researcher voor de queen of England). In die tijd werden er al veel zaden uitgewisseld van en naar India toe. Zaden die hij zelf ontkiemde en heeft geplant in zijn eigen tuin. Deze zaden ontving hij van de direkteur van de Saharanpuur Botanische Tuin in India. Ook heeft hij veel zaden en planten weggegeven aan hobbyisten en aan andere Tuinen waaronder de Botanische tuin in Rome. Zo in 1990 is hij op bezoek gegaan naar het huis van Beccari en sprak hij met de toenmalige eigenaar die de kleinzoon was van Beccari. Die was heel vriendelijk en liet hem zowel de voortuin als de achtertuin zien. In mails van 1998 schreef hij al vaak dat de vondst van Tobias en Martin discutabel was en hij werd vaak niet geloofd. In die tijd had je in India ook al het onderzoek lopen van Tariq H. die het zeker met hem eens was. Later toen Martin Gibbonns en Tobias Spanner teruggegaan zijn om de takil te HER-ontdekken oftwel om uit te vinden dat de takil die voorheen beschreven was eigenlijk een nainit t. was/is. Vond dit wel een leuk verhaaltje om te delen met al die mensen die takils kiemen omdat het altijd leuk is als er een verhaal achter zit. In India zelf heb ik een kwekerij bezocht waar ze al sinds 1998 echte takils kweken (gekgenoeg een heel warm gebied). Ook ben ik in India een onderzoekje tegengekomen waarbij (onderzoek voordat de takil werd herondekt) toen al werd geadviseerd om de takil van de zwarte lijst (een soort lijst waarop soorten staan die met uitsterven worden bedreigd) omdat er duizenden van zouden groeien. Met eigen ogen heb ik inderdaad meer dan 500 volwassen exemplaren kunnen fotograveren. Bijgaand wat plaatjes van Beccari's huis, en wat plaatjes hoe je gekiemde zaden (als ze kiemen) eruit zullen zien in de komende jaren.