Caesia komt altijd een (groot) deel van op, maar de zaailingen sterven zeer vlot af. Ik heb het een keer voor elkaar gekregen om 4 blaadjes en de volgende twee in opkomst te hebben gehad, maar toen stierf deze toch af. Dit was de Caesia.
De Preissiana kwam zelden op en na opkomst gingen ze meestal binnen een dag al dood. Afgelopen zomer bleven er twee leven, waarvan er eentje toch het loodje heeft gelegd. De andere leeft nu nog steeds en heeft inmiddels 12 bladeren en 2 in opkomst. Van de lente wil ik deze in een zeer grote pot planten.
Van de Caesia heb ik nu eentje in leven, dat het oudste exemplaar is tot nu toe. Dat wil zeggen dat het de winter tot zo ver overleefd heeft, maar groeit verder niet. Na een grootschalige varenrouwbehandeling heb ik wel enige minimale groei geconstateerd, maar op dit moment heeft het plantje nog steeds 2 blaadjes en 2 in opkomst. Dit is al zo sinds de zomer van 2012.
Mijn manier van zaaien: Ik zaai in een Chinees bakje en controleer dagelijks op kiemingen. Zodra ik de eerste verschijnselen van een kiempje zie, plant ik ze METEEN over op een pot. Dit is voor mij de meest succesvolle overplant methode geweest, want het overlevingspercentage werd hoger en de planten bleven langer leven. Ik denk dat dit komt, omdat er op dit stadium nog geen wortels ver naar buiten gegroeid zijn, die kunnen beschadigen. De Preissiana heb ik inmiddels in de tweede pot staan, dus die heeft een overpotting al eens overleefd.
Tips?
Caesia heb ik mee geprobeerd:
- Meteen overpotten bij opkomst (met blaadjes). => Groei stopte inmiddelijk en stierven weken later pas af.
- In de kas laten zitten. => Beste groei resultaten, maar stierven af. Hier heeft een plantje ooit 4 bladeren (en 2 in opkomst) gehaald, mijn record.
- Meteen na ontkieming overpotten. => Beste overleving en de groei ging door. Meestal stierf de plant bij 2 of 4 blaadjes. Het record dat na de 4 bladeren nog meer in opkomst waren, niet behaald met deze methode.
Ik zoek nog tips, want ik wil de Caesia uiteraard ook aan mijn collectie toevoegen.
Het laatste levende exemplaar geef ik de kans, misschien dat de lente wonderen doet?
